tourweekend
Wauw wat een leuk weekend, zaterdag hebben we een stonetown tour gehad waar we over verschillende markten zijn gelopen en ook kruiden hebben gekocht om pilau te maken! En naar een kerk geweest dat vroeger een slavenmarkt is geweest. Vroeger werden daar vanuit verschillende landen slaven uitgeleverd met kettingen ook om hun nek en handen en ze moesten dan in kelders zitten, de mannen met 50 en vrouwen en kinderen 75 per kamer, dat was ook hun toilet. Dokter livingstone toen die kwam die heeft de slavernij afgeschaft en is ook de oprichter van de kerk die er nu staat samen met de ingineur eduard steere. Dokter livingstone is gestorven in zambia aan malaria hij was de missionaris van de kerk. Zijn hart is in zambia begraven onder een speciale boom, het hout van de boom is gebruikt om het kruis wat ik de kerk staat mee te maken speciaal voor dokter livingstone. Hij kwam uit engeland en er zijn twee mannen susi en nog 1 die zijn lichaam van zambia naar engeland terug hebben gebracht, maar ik weet niet of zijn hart echt onder die boom ligt of dat ze het als het spreekwoord gebruiken. Eduard steere was de ingineur van de kerk maar heeft het zelf nooit af gezien toen was hij ook al overleden. Nu gebruiken ze het ook echt als kerk, maar op het moment waren ze de kerk aan het renoveren. Alleen het topje van de kerk is in de stijl van hoe het was.
Toen we verder kwamen hebben we nog hele mooie oude gebouwen gezien. In indiese stijlen en arabische stijlen en veel van de huizen worden nu als hotels gebruikt. En toen we langs ee doekenwinkel kwamen konden we het dus ook niet laten prachtige doeken te kopen met zebras erop in 2 verschillende kleuren, en uiteindelijk heb ik ook nog een hele mooie gekocht met een oog en gezicht van een panter! Veel te veel geld uitgegeven, maar een prachtige herrinneren voor altijd!
Zondag zijn we met de turtle op de foto geweest en heel fijn wezen snorkelen. Dit was op prison island. Daar staat ook nog een gevangenis, maar die hebben ze nooit gebruikt als gevangenis maar als hospital voor de mensen met yellow fiver, dan konden ze andere ook niet besmetten, nu wordt het als restaurant gebruikt bij het hotel. De schildpadden die daar leven zijn echt geweldig, we mochten ze aaien en ook selfies gemaakt. Je had de babytjes die waren apart gezet omdat ze anders geplet worden door de grotes. Tot de groote en de oudste was 191 jaar! Dat was zooooo bijzonder! Nadat we uitgekeken waren zijn we gaan snorkelen, dat was ook echt een unieke ervaring! Eerst wel eng omdat ik dacht dat ik niet kon ademhalen, maar je kan dan alleen via je mond ademhalen, uiteindelijk is het gelukt en heb ik het prachtige koraal, zee egels en hele mooie vissen kunnn bewonderen! En ook hier prachtige fotos kunnen maken dankzij de camera van jana die we mochten lenen. Hopen dat we met de wegwerpcamera ook mooie kunnen maken op de dolphin tour op 7 april! Maar wat was dit geweldig zeg echt zo bijzonder! Morgen weer naar het ziekenhuis, ik voel me nog steeds niet helemaal lekker, maar als ik rustig aan doe lukt het allemaal wel, maar pole pole is hier in afrika gewoon.
Oo ja een wist je dat je.
Wist je dat als schildpadden seks hebben ook enorm veel geluid maken haha met eigen ogen gezien haha. Het zullen je buren maar zijn!
Hele dikke kus en ik ga dinsdag de fotos erop zetten!
De Vliegreis en vandaag
Gisteren ben ik niet naar het ziekenhuis geweest maar savonds meegeweest met marloes om te kijken hoe het lesgeven haar hier afgaat, en dat gaat prima. Een klein beetje geassisteerd bij de ict les om een beetje uitleg te geven over de powerpoint, mooi om te zien dat als de volwassenen naar school gaan het ook echt willen leren! En ook vragen stellen aan de mzungu teacher.
En waar ik vervolgens 15.5 uur mag wachten om savonds om 22.25 uur naar nederland door te vliegen waar ik dus om 5.40 land. Dus op 9 april ben ik weer in mijn eigen kikkerlandje.
Vandaag ben ik weer naar het fuoni gegaan waar ik dus ook verteld heb dat ik dus eerder naar huis ga, dat vonden ze wel heel erg jammer en ze vertelden me ook dat ze me een leuke meid vonden en dat we aankomende week nog leuk gaan samenwerken. En ik mocht vandaag ook assisteren bij een bevalling en wat was dat weer bijzonder om te doen! Prachtig om te zien als het kindje geboren wordt, en schoongeveegd en dan begint te huilen(zou ik ook doen als ik op mijn kont gemept wordt) maar dat doen ze hier. Voordat de baby geboren wordt heb ik de puf oefeningen gedaan met de mamma, wat naar mijn idee een erg jonge mamma was, volgens mij was ze nog jonger dan mij en het was ook haar eerste kindje! Maar het is een mooie dame geworden het babytje, die ik ook maar baby noem, want ze krijgen na 5 dagen pas een naam. Er was nog een vrouw die moest bevallen, maar daar ben ik niet meer bij geweest. Wel heb ik vandaag weer aardig wat injecties kunnen zetten, en ook nog gezien hoe een inplantaat gezet werd en hoe deze eruit gehaald werd en daarbij mogen assisteren, ook leuk om te doen. Vanmiddag hebben we met emanuel gepraat over een aantal zaken waaronder ook de planning voor de tours. De bedoeling is dat we zaterdag de stone town tour gaan doen, zondag de dolphin tour. En dan ga ik van 4 t/m 6 april naar hotels met marloes en de 7de doen we dan de dolphin tour. Dan wordt ik terug gebracht naar het vrijwilligershuis om hier nog even te rusten en dan wordt ik snachts of sochtends vroeg dus naar de luchthaven gebracht. En dan de lange vlucht naar huis!
Dikke kus!
Naar huis
Naar huis!
Na lang nadenken en ondanks dat het ook hier op zanzibar wel leuk is in het werk wat ik kan doen als ik kan helpen in het ziekenhuis heb ik besloten om 8 april terug te vliegen naar nederland.
Ik heb hier 3 leuke maanden gehad, maar omdat het project hier niet helemaal is wat ik had verwacht dat ik elke keer maar tot 11 uur werk heb, en ook omdat ik thuis heel erg mis en mijn gezondheid nog steeds niet heel goed is door de darmbacterie en ik toch merk dat mijn lijf zwakker wordt heb ik besloten om 4 weken eerder naar huis te gaan.
Ik zou eerst proberen om te kijken of ik naar het grote ziekenhuis kon, maar toen ik goed nagedacht had vond ik het toch beter om naar huis te gaan, ik heb hier in afrika iedereen al op de hoogte gesteld en tuurlijk vinden ze het jammer, maar ik heb ook uitgelegd dat het niet aan de personen ligt, ookniet aan het personeel van het ziekenhuis, maar het is alles bij elkaar.
Maar wat een mooie grote belevenis heb ik hier beleeft. Eerst 2 geweldige maanden in arusha in het communty center/school en wat was dat geweldig met alle kindjes en teachers en het werk wat ik daar heb mogen doen op de paskazia school, en de margaret england bucks school. Ook onze vrije tijd in het zwembad en alle trips die ik gemaakt heb kan ik met een heel goed gevoel op terug kijken.
Ook waren er mindere momenten, edison heel erg ziek die nu wat op begint te knappen gelukkig, zelf erg ziek geweest wat nog steeds niet over is, maar toch al beter is dan dat het geweest is. En de verdere ziekenhuisbezoekjes met 1 van de teachers en met charles, gelukkig overheersen de leuke dingen en tuurlijk de leefomstandigheden waren primitief, maar eigenlijk vond ik het wel leuk om voor 2 maanden zo te leven, douchen met een emmertje vaak met koud water, je kleren met de hand wassen, wat ik hier op zanzibar ook doe, alleen hier hebben we dan wel stromend water.
Het eten in arusha werd 9 van de 10 keer op kooltjes gekookt omdat we dan weer is geen stroom hadden waarop we eerst wel dachten: NEE NIET ALWEER. Maar toch gaf dat ook wel sfeer, eten bij kaarslicht met alle kindjes, of de kindjes voorlezen met je zaklamp.
Vaak viel de stroom dan ook uit op het moment dat je wou skypen of iets wou uploaden, maar ja daar leer je mee omgaan, ik kan me daar ook niet heel druk om maken zulke dingen, ja tuurlijk het is jammer, maar je kan er toch niks aan veranderen, hier op zanzibar hebben we een elektrameter waar ze voor een bepaald bedrag elecktra op zetten en dat we dan een beetje in de gaten moeten houden, daarin staat dat het signal hier weer niet heel goed is, maar dat zeg ik, ik kan me er druk om maken, maar je verandert het toch niet.
Hier op zanzibar hebben we wel meer luxe en het eten is beter, en toch is het ook van arusha naar hier weer een hele omschakeling, van het primitieve leven weer in de luxe, dat het eten beter is, is tuurlijk ook wel fijn, en dat we wat meer vitamintjes binnen krijgen tuurlijk dat is leuk en fijn, maar het is gewoon heel anders, absoluut niet dat ik het niet fijn vind, maar ik merk gewoon dat ik het ook niet erg vind om zonder de luxe te leven als je het niet hebt is dat gewoon niet zo, en daar heb ik in arusha wel veel van geleerd.
Maar al bij al kan ik terug kijken op een hele mooie leuke tijd waar ik een geweldige ervaring in opgedaan heb. En dat ik toch best wel trots op mezelf mag zijn dat ik zolang van thuis weg geweest ben dat ik dat gedaan heb en dat voor de eerste keer weg van huis gelijk aan de andere kant va de wereld.
Mijn droom is uitgekomen en ik ben er meer dan tevreden over dat dit allemaal gelukt is wat ik hier heb kunnen betekenen dat doet me zoveel goeds.
En dat ik voor mezelf nu een keer gekozen heb door mijn grens aan te geven tot hier en het is goed ik ga naar huis.
Ik vlieg dus over 2 weken naar huis sochtends vertrek ik vanuit zanzibar naar nairobi waar ik daar doorvlieg naar amsterdam, waar ik dus smiddags aan ga komen. Ik ga nu nog 7x naar het fuoni en we gaan onze geplande tours nog doen als het weer mee zit. De tijd zal wel snel gaan nu, en dan iedereen weer in mijn armen sluiten en genieten van het koude kikkerlandje.
dikke kUs en tot over 2 weken!
Mobile Clinic
Wauw wat een dag weer zeg! Vanmorgen vroeg ging de wekker weer om half 6 dus weer vroeg en ja dat op zaterdag, want vandaag werden we opgehaald voor de mobile clinic om naar chumbuni te gaan. Eerst
werden we keurig stipt half 7 opgehaald, wat hier toch wel meer is dat ze van de tijd zijn als ze afspraken maken.
We zijn doorgereden naar stone town en hebben allemaal mensen opgehaald die ook bij de medical clinic hoorde. Eerst een aantal keren in de stad rondjes van de zaak gedaan omdat naar mijn idee
degene die we ophaalden zich dus verslapen had aangezien toen hij instapten nog hele leuke slaapoogjes had, maar onze toch ging verder en toen na 20 minutjes zijn we in chumbuni aangekomen.
Daar dacht ik eerst wel omdat we na een half uur nog niks hadden ondertussen de tafel al volgeladen met medicijnen en van alles e no wat van oke is dit het? Maar al gauw kwamen toen toch van kwart
over 9 tot half 3 de patienten. Wij kregen de patienten die al bij de artsen geweest waren en wij mochten dan de medicatie gaan pakken en op een gegeven moment zoeken op de tafels en in een zakje
doen en dan het medicijn erop schrijven en hoevaak per dag. Ook uittellen hoeveel voor 5 dagen of voor 3. Ik weet nu wel dat bijvoorbeeld 1x3 is dus 3x per dag is dus moja mara tatu of 1x2 is moja
mara mbilli.
Ik vond het echt super leuk om te doen, en wil dit ook echt vaker doen.
Ook heb ik begrepen dat 16 april de mobile clinic naar pemba eiland gaat voor 2 dagen en ik mag mee, ik hoop omdat ik gehoord heb dat het al een paar keer is uitgesteld dat het doorgaat, dat lijkt
me echt geweldig om dit 2 dagen lang te doen. Wel pittig, maar een hele leuke ervaring om dat te doen. En dan hopen dat er meer vrijwilligers mee gaan dat zou wel super tof zijn!
Morgen hopen op mooi weer, maar aangezien het toch echt wel het regenseizoen is hoop ik er maar niet te hard op.
Wel merk ik dat ik me niet echt meer heel druk kan maken om zulke kleine dingetjes, ja tuurlijk het zou jammer zijn dat het veel regent maar so be it. Of dat we een keer geen stroom hebben, ja ik
kan me wel heel druk erom gaan maken, maar ik kan het toch niet veranderen dus ja.
Ik ga genieten van de tijd die ik hier heb en ik wil er van leren en ik kan hier veel leren door zelf alleen maar te kijken naar dingen en daarna zelf te kunnen doen.
Ik ga de laatste 7 weken hier gewoon genieten en tuurlijk ook hier komen de moeilijke momenten, maar dan heb je mekaar wel en de tijd gaat veel te snel om lang te blijven treuren, ik ben nog niet
helemaal gewend, maar ik ben hier ook pas net een week, dus dat heeft eventjes de tijd nodig!
Hele dikke kus
Eerste week in zanzibar zit erop
Verder vandaag heb ik ook voor het eerste babytjes mogen vaccineren. E standaard babydingetjes gegeven tetanus polio in druppeltjes en nog een aantal dingen, ik vond dat eerst wel eventjes eng, maar dagmar en jana hebben me heel goed geholpen en ik heb ook veel gekeken nog, maar van dit soort dingen wordt ik echt vrolijk, ik kan leren en daarna zelf doen, dat geeft een heel fijn gevoel!
Morgen gaan we mee met de mobiele kliniek naar een dorpje ik ben alleen de naam van het dorp weef vergeten, we worden tussen 6 en 7 uur sochtends opgehaald en marloes en ola, dat is ook een vrijwilligster uit polen die gaan ook mee om ook mee te kijken hoe dat allemaal gaat. Ik ben erg benieuwd en hoop weer op nieuwe ervaringen. Zowieso is het weer een goede ervaring aangezien ik nog nooit met een mobiele clinic ben meegeweest!
Deze namiddag heb ik lekker een beetje geslapen en filmpje gekeken, ondertussen eitjes gekookt voor vanavond, want auleria 1 van de vrouwen die normaal kookt is naar huis omdat haar dochtertje erg ziek is wat ik begreep heeft ze een longontsteking en ik dacht ook malaria dat ze dat zeiden, maar goed dat ze naar huis is, op zo'n moment wil je natuurlijk bij je eigen kindje zijn.
Dus aangezien ik geen zin had in koken een lekker gekookt eitje doen, we krijgen hier genoeg heerlijk warm eten, vandaag ook de lunch mandazies met kool een soort aardappelen wat een beetje naar de nederlandse aardappeltoefjes smaakte en 1 of ander vleesgoedje met die lekkere knakworstjes erdoor dus van alles een beetje he hihi
Morgen weer een nieuwe dag, ik begin een klein beetje te wennen gelukkig en hoop dat ik volgende week positief nieuws krijg over dat ik ook naar het mnazi modja mag om daar ook te gaan werken dat zou ik echt heel fijn vinden!
Hele dikke kus!
zanzibar fuoni hospital eerste dagen in de eerste week
18 maart de 2de dag in het fuoni hospital. Eerst de reis er al heen een heel avontuur zeg, sochtends om 7 uur vertrokken in de ochtendgymnastiekbusje de dala dala. Helemaal hutje mutje vertrokken naar stone town naar het eindstation, dan een stukje terug lopen en dan de 504 dala dala busje pakken naar fuoni hospitaly, moest vanmorgen wel even heel duidelijk een aantal keren fuoni hospitaly zeggen voor hij me ook daadwerkelijk begreep. Maar ik was keurig 7.50 uur in het ziekenhuiswaar toen ik net 10 minuten binnen was een vrouw binnenkwam die 4 maanden zwanger bleek te zijn en dus vanaf gisteren al bloedingen had gehad. Toen ik snel dokter abdul wou halen kwam die op zijn gemakje aanlopen en heeft na het ochtendgroeten van alle patienten de vrouw bekeken, niet echt onderzocht en toen mochten we een infuus inbrengen ik heb geassisteerd, maar toen het niet lukte om de goede aders te vinden lieten ze het zoals het was ik begreep eruit dat ze nu maar wel gelijk weg moesten en ze ging met haar man in een busje naar mnazi modja ik zou eerst mee maar dat is uiteindelijk niet door gegaan, ik ben in het fuoni gebleven en heb wat een leuk ervaring was bij zo'n 25 tot 30 mensen injecties mogen geven. Wel kwam ik er snel achter dat hun huid wat stugger is en de sterieliteit is ook ver te zoeken, maar nu heb ik wel een idee waar ik het donatiegeld aan wil besteden, als het lukt en kan wil ik desinfectie spul, handschoenen en een soort naaldencontainers kopen als ze dat hebben, ze gebruiken nu dozen waar ze het ingooien met aan gat aan de boven kant ook een naaldencontainer, maar ze lopen wel van de ene plek naar de andere plek met het watje wat je net dus ontsmet heb dus ik wil ook als het lukt genoeg watten kopen, en zaterdag ga ik mee met de mobile clinic we worden om 7 uur opgehaald heb ik gehoord en wat ik ervan begrepen heb rijden we naar ee dorpje hier 30 minuten vandaan en komen daar dan mensen en gaan we de medische hulp bieden, dus ik ben erg benieuwd.
Wel heb ik gevraagd omdat in het fuoni hospital niet tot 1 uur echt aan het werk kan tot nu toe, misschien dat het nog veranderd, maar dat denk ik niet omdat het patienten aantal daar wat lager is als in hetmnazi modja. Daarom heb ik gevraagd of ik 2 dagen in de week naar mnazi modja mag. Dokter abdul heeft gebeld, maar niet helemaal de goede info gegeven, maar als het goed is gaat emanuel dat nog even voor me rechtzetten en volgende week hoor ik daar dus meer over. Ik hoop dat ik ook daarheen kan, als ik tot 1 uur goed aan het werk kan in fuoni is dat fijn, en dat wil ik ook en vandaag zeiden ze ook dat ik goed gemotiveerd ben dat ze dat wel aan me zien, dus dat was erg fijn om te horen, dan ben ik dus om 3 uur ongever thuis dan lunchen en dan vliegen de dagen om, wat nu ook wel gebeurt hoor.
Morgen ga ik weer naar fuoni en ik hoop ook dat ik bevallingen mag gaan meemaken en dat ik mag gaan assisteren.
Vandaag hadden we wel een vrouw met 6 cm ontsluiting maar dat kon nog heel lang duren en ik had verder niks bij me dus dat heb ik even gelaten voor wat het was en ga ik vast nog wel meemaken.
Later op de middag vandaag zijn we in een trainingscentrum gaan kijken waar marloes gaat lesgeven, dat is voor jeugd die vroeger dus niet naar school zijn geweest,maar nu dus wel gaan erg leuk, want die zijn eigenlijk ook altijd wel geintresseerd in het leren wat ze vroeger niet hebben kunnen doen dat kan nu wel. Het is engelse les en computer les een soort ict en ze hebben ook echt de computers, dat was ook mooi om te zien!
Morgen ga ik even naar het kantoor om te skypen met celine en oma als ik niet langer kan blijven in het ziekenhuis.
Hele dikke kus vanuit zanzibar!
Het moet er even bij weer een vreemde combinatie van eten gehad. Gisteren pannekoeken met soort knakworstje en mayonaise echt super lekker. En vandaag dus khufutu een soort brooddeeg is dat erg lekker en aardappelen konden we erop doen ook erg lekker met passievruchten en banana en niet veel gegeten maar erg vol, mijn maag is dat vele lekkere eten niet echt meer gewend hihi
zanzibar
Aankomst op zanzibar.
wat een trip zeg. Sochtends op 14 maart zijn we door vincent opgehaald bij de jv lodge om door te rijden naar de luchthaven, eerst nog een stop bij het center om onze grote koffers nog de laatste dingen in te doen en dat was nog wel even een tour hoor. Toen kwam ik er dus achter dat ik toch nog best veel spullen bij me had hihi.
om 8.30 zijn we vertrokken na toch wat traantjes van de kindjes en van ons omdat het afscheid doei zeggen toch nooit zo leuk is, maar we moeten verder, dus zo vertrokken we toch een beetje met een vreemd gevoel naar kilimanjaro airport om onze reis verder te vervolgen naar zanzibar.
op het vliegveld hebben we nog even een leuk souverniertje gekocht en zijn we nadat we heel erg opgelucht waren dat onze koffers niet te zwaar waren door de duane gegaan en jawel ons vliegtuig vertrok zelfs te vroeg om 11.15 uur zaten we in de lucht, waar we een goed uurtje heerlijk mochten genieten van het uitzicht en onze casewnootjes en een colatje.
bij aankomst stond lameck al met een briefje met onze namen klaar en zijn we in een kwartier naar ons vrijwilligershuis gegaan. nadat we alles met open mond bekeken hebben zijn we met lameck nog de stad in geweest en heeft hij het een en ander even laten zien. Toen we thuis waren kwam alles toch wel eve eruit en hebben we alles even op ons in laten werken. Snachts merkten we toch echt wel dat het hier warmer is als in arusha en het zweet gutste van ons lijf, maar ondanks de korte nacht die ik heb gehad waren we vandaag toch even naar het strand geweest wat hier 10 minuten vandaan zou moeten liggen, toen we onderweg ware bleek het toch wel wat langer te zijn, en het was een strand met veel bomen en stenen, maar dat hadden ze wel wat verteld, maar goed wij dachten nadat we een aantal mooie schelpen hebben gevonden de weg nog terug te weten via een andere weg, bleek iets minder waar te zijn en toen we even met onze voeten in het water wouden brak marloes haar slipper af en kon ze verder op 1 van mijn slippers en liep ik verder op 1 slipper en 1 blote voet. Maar nadat we iemand gevraagd hadden naar het baraza grote witte huis vonden we onze weg naar huis.
Mijn project is dus in het fuani ziekenhuis en daar ga ik morgen beginnen, ik kan nog niet veel vertellen, want ik weet nog niet zoveel, wel kan ik de zaterdag mee met een mobile clinic dus naar dorpjes om medische handelingen te verrichten, het schijnt ook dat ze in april ergens ook naar een eiland gaan daarmee. Dus ik ben benieuwd. Ook staan er nog een aantal leuke tripjes dolphin tour turtle tour en stone town tour. Ook komen er nog meer vrijwilligers en als het goed is zijn die er in april ook tot ik naar huis ga dus ik kan ook gerust mijn verjaardag vieren hihi
ik ben heel erg benieuwd naar morgen en zometeen komt emanuel nog om even te praten over hoe en wat morgen
het bereik is hier trouwens niet heel goed dus ik weet niet hoe goed ik iedereen op de hoogte kan houden, ik sta op dit moment onder een boom mijn blog te schrijven omdat hier het bereik enigzins werkt hihi. Maar in de stad en in kantoor waar we dus doordeweek tot 4 uur terecht kunnen is wifi dus dan kan ik er wel goed oo als het goed is, maar dat zullen we beleven
hele dikke kus xx
de safari
Wauw wateen belevenis zeg om op safari te gaan zeg! Zoveel prachtige dieren en dingen gezien.
we begonnen maandag waar we na een nacht in de lodge sochtends op het center om stipt half 9 opgehaald werden door Mister bean eerst in een gewone auto. Daar zijn we doorgereden naar de nakumat waar we nog wat inkopen konden doen, want we kregen water elke dag 1fles maar de rest als we cola wouden of onze kaaspringels die ze nu voor het eerst hadden bij de nakumat ff zelf kopen.
maar goed daar zijn we in onze jeep gegaan met alle spullen en hebben we bradley en nini ontmoet bradley uit engeland en nini uit turkije. Dus een gemixte groep. Ook ontmoeten we hier ziggi dus zo gingen we op pad naar onze eerste plek een tarengeri. Onderweg heb ik nig een shirt gekocht waar ik flink heb op kunnen afdingen. Ja dat heb ik wel geleerd van mijn oma!
in de tarengeri hebben we al veel mooie plaatjes kunnen schieten van de eerste 2 van de big 5. Vooral de olifanten waren daar veel ik heb nog nooit zoveel olifanten bij elkaar gezien zeg wat een prachtig beeld! En de eerste nacht hebben we in een park geslapen wat lake manjara heet. Een tent met een bedje ook erg lekker en ook konden we hier even douchen. De dag erna de dinsdag