Aankomst op zanzibar.

wat een trip zeg. Sochtends op 14 maart zijn we door vincent opgehaald bij de jv lodge om door te rijden naar de luchthaven, eerst nog een stop bij het center om onze grote koffers nog de laatste dingen in te doen en dat was nog wel even een tour hoor. Toen kwam ik er dus achter dat ik toch nog best veel spullen bij me had hihi.

om 8.30 zijn we vertrokken na toch wat traantjes van de kindjes en van ons omdat het afscheid doei zeggen toch nooit zo leuk is, maar we moeten verder, dus zo vertrokken we toch een beetje met een vreemd gevoel naar kilimanjaro airport om onze reis verder te vervolgen naar zanzibar.

op het vliegveld hebben we nog even een leuk souverniertje gekocht en zijn we nadat we heel erg opgelucht waren dat onze koffers niet te zwaar waren door de duane gegaan en jawel ons vliegtuig vertrok zelfs te vroeg om 11.15 uur zaten we in de lucht, waar we een goed uurtje heerlijk mochten genieten van het uitzicht en onze casewnootjes en een colatje.

bij aankomst stond lameck al met een briefje met onze namen klaar en zijn we in een kwartier naar ons vrijwilligershuis gegaan. nadat we alles met open mond bekeken hebben zijn we met lameck nog de stad in geweest en heeft hij het een en ander even laten zien. Toen we thuis waren kwam alles toch wel eve eruit en hebben we alles even op ons in laten werken. Snachts merkten we toch echt wel dat het hier warmer is als in arusha en het zweet gutste van ons lijf, maar ondanks de korte nacht die ik heb gehad waren we vandaag toch even naar het strand geweest wat hier 10 minuten vandaan zou moeten liggen, toen we onderweg ware bleek het toch wel wat langer te zijn, en het was een strand met veel bomen en stenen, maar dat hadden ze wel wat verteld, maar goed wij dachten nadat we een aantal mooie schelpen hebben gevonden de weg nog terug te weten via een andere weg, bleek iets minder waar te zijn en toen we even met onze voeten in het water wouden brak marloes haar slipper af en kon ze verder op 1 van mijn slippers en liep ik verder op 1 slipper en 1 blote voet. Maar nadat we iemand gevraagd hadden naar het baraza grote witte huis vonden we onze weg naar huis.

Mijn project is dus in het fuani ziekenhuis en daar ga ik morgen beginnen, ik kan nog niet veel vertellen, want ik weet nog niet zoveel, wel kan ik de zaterdag mee met een mobile clinic dus naar dorpjes om medische handelingen te verrichten, het schijnt ook dat ze in april ergens ook naar een eiland gaan daarmee. Dus ik ben benieuwd. Ook staan er nog een aantal leuke tripjes dolphin tour turtle tour en stone town tour. Ook komen er nog meer vrijwilligers en als het goed is zijn die er in april ook tot ik naar huis ga dus ik kan ook gerust mijn verjaardag vieren hihi

ik ben heel erg benieuwd naar morgen en zometeen komt emanuel nog om even te praten over hoe en wat morgen

het bereik is hier trouwens niet heel goed dus ik weet niet hoe goed ik iedereen op de hoogte kan houden, ik sta op dit moment onder een boom mijn blog te schrijven omdat hier het bereik enigzins werkt hihi. Maar in de stad en in kantoor waar we dus doordeweek tot 4 uur terecht kunnen is wifi dus dan kan ik er wel goed oo als het goed is, maar dat zullen we beleven

hele dikke kus xx